Forum Allahu al-ahad - Bóg jest jeden
Alhambra Hafiz - [ALH] - Strażnicy Czerwonej Wieży - forum
 
 FAQFAQ   SzukajSzukaj   UżytkownicyUżytkownicy   GrupyGrupy  GalerieGalerie   RejestracjaRejestracja 
 ProfilProfil   Zaloguj się, by sprawdzić wiadomościZaloguj się, by sprawdzić wiadomości   ZalogujZaloguj 

Ponury Legion vs Czarne Przymierze wg pióra Abdula la Ilsof

 
Napisz nowy temat   Odpowiedz do tematu    Forum Allahu al-ahad - Bóg jest jeden Strona Główna -> Zwoje i księgi
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
Gość







PostWysłany: Nie 20:15, 16 Sie 2009    Temat postu: Ponury Legion vs Czarne Przymierze wg pióra Abdula la Ilsof

Przygotowania w obozie Czarnego Przymierza:

- Wypowiadamy im wojnę ! – w gniewie zakrzyknął Uriel, po czym wstał z krzesła i ruszył w stronę drzwi komnaty.
- Jesteś pewny, że tego chcesz ? – zapytał Durin Ironhide, po czym pociągnął z wielkiego kufla napełnionego piwem – Są to silni wojownicy, ten Ponury Legion. A u nas jeszcze w skarbcu pustki, nie będzie jak wynająć najemników. Czy to nie robi Ci żadnych problemów ?
- Durinie, bracie mój. Czy Cię kiedyś zawiodłem ? Nie ! A więc słuchaj tego co mówię. Jeszcze dziś ruszamy w bój…!

W momencie kiedy Uriel powiedział swym braciom i siostrom zakonnym o wypowiedzeniu wojny chrześcijańskiemu zakonowi, w powietrze wyrwał się jeden wielki krzyk – SLAVA !
Wysłano posłańca z wiadomością do Wielkiej Rady Ponurego Legionu dotyczącą godziny i miejsca bitwy. Wyruszyli po paru chwilach od ogłoszenia wojny…

Kiedy przybyli na plac boju, rozstawiono namioty, a wojownicy mieli czas na naprawy sprzętu bitewnego, a także na różnego rodzaju rozrywki. Widziano Silverusa grającego w kości z Dzikoslavem. Dewię chichocącą w towarzystwie Lorda Rabarbara i Durina. Nico Bellic rozplanowywał wraz z Urielem przebieg całej bitwy, a Poganin Śmieci zaczął wywijać mieczem chcąc pokazać innym wolontariuszom jak biegle włada bronią…

W nocy przybyli z dawna wyczekiwani goście. Byli to sojusznicy Czarnego Przymierza, Saraceński zakon Alhambra Hafiz, na czele, którego stał d3r. Uriel wyszedł z namiotu narad aby przywitać gości, i w braterskim uścisku powiedział, że czekali na nich, a zwycięstwo w tak wykwintnym gronie jest niemal pewne…

Przybyli także i inni sprzymierzeńcy. Wielki Saraceński Zakon Al.-Khornaq na czele z Abdulem la Ilsof i Ramazithem. Tuż za nimi pojawili się wojownicy z zakonu Strażnicy Kaaby i wiele, wiele innych pojedynczych wojaków chcących zdobyć sławę podczas tej pierwszej bitwy. Słyszano jakoby Uriel zapłacił Telegrafiście i Diablopolakowi ażeby stanęli po ich stronie na placu boju. Ale może to tylko plotki, kto wie…



Przygotowania w obozie Ponurego Legionu:

Kiedy tylko dzielni, chrześcijańscy wojownicy usłyszeli o tym, że tego dnia czeka ich pierwsza bitwa, z potężnym Czarnym Przymierzem, zlękli się bardzo. Nie przestraszyli się tego, że będą walczyli z tak dzielnym pogaństwem, ale tego, że to oni zostali wybrani na tych pierwszych, tych, którzy dostąpią zaszczytu wzięcia udziału w pierwszej bitwie pomiędzy dwoma zakonami. Kiedy tylko posłaniec, oddalił się za horyzont, Wielki Mistrz Zakonu Chrześcijańskiego - Nazarian Netherenis pędem udał się do swego najbliższego a zarazem najlepszego doradcy, Foltesta, który w tym momencie piastował urząd marszałka. Po długich naradach, postanowiono, że Ponury Legion wezwie na pomoc, wielkich najemników, ale mają oni przybyć w ostatniej fazie walk, ażeby zadziwić wroga, i ubić nacierających na chrześcijan wrogów. Miały być wśród nich takie sławy jak Robin Hood, Baszawes czy nawet Nord, ale jak to na wojnie, nigdy nie wiadomo kto się zjawi…- Jest to swego rodzaju loteria - jak to powiedział Easterling, po czym zaczął wdziewać swą kolczugę.
Następowały ostatnie przygotowania, ostrzenie broni, przymierzanie zbroi. Niektórzy, tak jak Bigoos zaczęli się modlić, a inni w ciszy medytować. Wreszcie, kiedy Nazarian zawołał -Wyruszamy ! – Wojska Ponurego Legionu poczęły się ustawiać w szeregi i ruszyły na pole bitwy, na wojnę…


Bitwa


Dwie Armie. Dwóch głównych wodzów. Setki wojowników stojących naprzeciwko siebie. To był przedsmak tego co za chwile miało się wydarzyć na tej nizinnej ziemi. Z jednej strony Uriel, wysoki, barczysty poganin trzymający tarczę, i miecz, z drugiej Nazarian, małej postury chrześcijanin, ale o silnej ręce i jeszcze silniejszej głowie. Każdy z nich wpatrywał się przed siebie, na wroga.

Uriel odwrócił się w kierunku dowódczymi wojsk Dewii i zwrócił się do swego wojska:
- No Panie i Panowie..dziś ucztujemy w piekle – zakrzyknął, a wśród tłumu dało się usłyszeć głośne szepty – Szykujcie się !
- No wojowie i niewiasty odkładamy napoje, zakładamy graty i ustawiamy się w szyki bitewne, starcie już za chwilę – powiedział Kerwanok.
Ustawili się w kilku rzędach w pierwszym stanęli Uriel, Dewia, Abdulmumit i Abdul la Ilsof wraz ze swoimi wojakami. W kilku następnych znaleźli się inni dzielni wojacy w tym i najemnicy. Okazało się bowiem, że tak jak głosiła plotka, na miejsce starcia oni także przybyli. Minęła chwila, dla niektórych dłużyła się w nieskończoność, gdy Uriel jednym ruchem ręki pokazał, jakby chciał powiedzieć – Na nich ! – I wszyscy ruszyli jak jedne mąż w bój…

Nazarian patrzył na wojsko przeciwnika z niemałą aprobatą. Znał niektórych z nich aż nazbyt dobrze, i wiedział, że walka choćby z takim Ramazithem nie będzie należała do najprostszych. Te jego sztuczki…ehh…to nie będzie łatwa bitwa. Widzę wśród nich licznych saracenów, mają wsparcie Saladyna – myślał. Damy im radę powiedział sobie i odwrócił się do swoich wojaków.
- Widzicie tych oto, tam stojących ? Za nimi czai się zwycięstwo, za nimi jest chwała i potęga, wystarczy się tam po prostu przedrzeć ! Na chwałę naszą i papieża ! Ruszajmy !
I ruszyli…

Bitwa rozgorzała…słychać było szczęk stali i łomotanie tarcz. Wśród zgiełku tłumów dało się dostrzec Nico Bezlica walczącego zawzięcie z Nazarianem, gdzie indziej Durina dzierżącego w rękach krasnoludzką glewię trzymającego na odległość dwójkę chrześcijan : Foltesta i Dzikoslava. Nieco dalej Dewia biegła za jakimś młodym wojownikiem i jednym ciosem go położyła po czym sięgnęła mu ręką za pazuchę po sakwę ze złotem, i aż oniemiała ze zdziwienia gdy zobaczyła woreczek pełen złota. No nieźle – pomyślała – Dzięki brachu – powiedziała do niego szyderczo i ruszyła dalej w bój.
Wśród wszystkich walczących największy postrach siali najemnicy. Widziano jak Roobin ubił jednym machnięciem swej szabli troje pogan. Widziano Norda, Anubisa i Reacha szarżujących na swoich wrogów. Tego dnia krew została przelana ażeby przybliżyć zwycięstwo. I tak się stało. Po kilkugodzinnej bitwie tylko nieliczni byli w stanie walczyć, wygrana była nasza. Wygrana należała się silniejszym. Wygranymi było Czarne Przymierze !

Już wieczorem rozpoczęła się się wielka popijawa w zakonie Czarnych. Durin przytaszczył nie wiadomo skąd kilka beczek miodu i najlepszej gorzały, jakiej nie znajdzie się na tym zadupiu. Rozpoczęto wiwatować a Uriel począł dziękować przybyłym. Wziął Abdula la Ilsof na bok i rzekł do niego :
- Dziękujemy, że przybyliście, jesteśmy wam bardzo wdzięczni. A co do tego sojuszu między nami…

Z pola bitwy dało się słyszeć głośny krzyk przerażenia misia mojedejcy - Gdzie mój mieszek ze złotem ??? – Dewia akurat już leżała pod stołem i turlała się ze śmiechu z mieszkiem złota w ręku…
Powrót do góry
Wyświetl posty z ostatnich:   
Napisz nowy temat   Odpowiedz do tematu    Forum Allahu al-ahad - Bóg jest jeden Strona Główna -> Zwoje i księgi Wszystkie czasy w strefie EET (Europa)
Strona 1 z 1

 
Skocz do:  
Nie możesz pisać nowych tematów
Nie możesz odpowiadać w tematach
Nie możesz zmieniać swoich postów
Nie możesz usuwać swoich postów
Nie możesz głosować w ankietach


fora.pl - załóż własne forum dyskusyjne za darmo
Powered by phpBB © 2001, 2002 phpBB Group
Regulamin